23
listopad 2017
Wyspiański czytany na nowo.
„Wyzwolenie” uznawane jest za jeden z najważniejszych i jednocześnie najtrudniejszych do wystawienia polskich utworów dramatycznych.To wielki traktat o teatrze, patriotyzmie i poszukiwaniu własnego ja, przez Wyspiańskiego pisany przecież specjalnie na Dużą Scenę Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Nowej interpretacji sztuki podjął się Radosław Rychcik – niezwykle odważny, przewrotny, ale i bardzo przenikliwie czytający klasykę reżyser młodego pokolenia. Jego przeniesione w świat amerykańskiej popkultury „Dziady” z Teatru Nowego w Poznaniu są jedną z najważniejszych (i często nagradzanych) reinterpretacji klasyki, jakie miały miejsce w ostatnich latach na polskich scenach. Czy jego „Wyzwolenie” będzie świeże, bezczelne, i nowatorskie, ale jednocześnie mądre i głębokie – a więc współbrzmiące z zamierzeniami Wyspiańskiego, który w tym samym miejscu wystawiał prapremierę tego tekstu w 1903 roku?
Czy wyzwolenie zawsze wiąże się ze śmiercią? To szukanie prawdy w sobie, podróż do najgłębszych poziomów swojej podświadomości. Co właściwie znaczy „wyzwalać”? Przywrócić wolność, niezależność? Uwolnić z czegoś krępującego ruchy, spowodować nagłe uzewnętrznienie się? Pozbyć się jakichś cech, uczuć? Jest to na pewno doświadczenie oczyszczające. Podobnie jak wizyta w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Przed rozpoczęciem prób, z całym zespołem, właśnie tam pojechaliśmy. Konfrontacja z miejscem Zagłady poruszyła nas, obudziła głębokie emocje, dała początek kolejnym pytaniom na temat życia, śmierci i dokonywanych przez nas wyborów. Akcja dramatu toczy się w szkole, główną osią fabularną „Wyzwolenia” jest „próba do spektaklu pt. „Polska Współczesna” oraz konflikty związane z ową próbą. Edukacja, klasa szkolna, wolnomyślicielskie lekcje, relacja uczeń-nauczyciel, muzyka wyrażająca wolę serc. Sięgamy do teatru zagłady. To wszystko łączy się w impresje, które dają przebłysk innego świata. Może właśnie świata, który siedzi w nas, zamknięty i czekający, by go wyzwolić. - Radosław Rychcik.
Transmisja spektaklu: 23 listopad godz.10.00
Spektakl dla widowni gimnazjalnej i licealnej.
Fot. Teatr im.J. Słowackiego w Krakowie
Adaptacja i reżyseria: Radosław Rychcik
Asystent reżysera: Agata Pisiewicz
Scenografia i kostiumy: Anna Maria Karczmarska
Asystent scenografa: Anna Adamiak
Muzyka: Piotr Lis, Michał Lis
Multimedia: Piotr Lis, Michał Lis
Choreografia: Jakub Lewandowski
Asystent choreografa: Justyna Masłowska
Reżyseria światła: Radosław Rychcik
Konsultacje wokalne: Halina Jarczyk
Inspicjent: Agata Schweiger
Obsada:
Konrad: Rafał Dziwisz
Reżyser, Maska 2, Maska 7: Marcin Sianko
Chór uczniów:
Zosia, Maska 12, Maska 4, Głos 6 : Karolina Kamińska
Kasia, Głos 9: Karolina Kazoń
Marysia, Głos 4: Katarzyna Zawiślak-Dolny
Urszula, Maska 10, Maska 11, Głos 5: Pola Błasik
Hanka, Głos 8: Natalia Strzelecka
Anka, Głos 3: Ewelina Przybyła
Franek, Głos 7: Antoni Milancej
Tomasz, Głos 2: Krzysztof Piątkowski
Jan, Głos 1: Rafał Szumera
Hołysz: Maciej Jackowski
Starzec, Przodownik, Maska 5, Maska 9: Feliks Szajnert
Kaznodzieja, Mówca, Ojciec: Tomasz Międzik
Karmazyn, Syn, Samotnik: Tomasz Augustynowicz
Harfistka, Maska 3: Agnieszka Judycka
Prezes, Prymas: Marta Konarska
Wróżka, Maska 15, Maska 16: Marta Waldera
Tancerze: Justyna Masłowska, Dorota Wacek, Kasia Pawłowska, Natalia Dinges, Dominika Wiak, Krystian Łysoń, Oskar Malinowski, Aleksander Kopański, Grzegorz Łabuda
Reżyser Radosław Rychcik o „Wyzwoleniu”
